فرزاد بالو، 1403، روشنفکران ایرانی و مسئله زبان، انتشارات طرح نو، تهران.

موضوع: فلسفه زبان، زبان‌شناسی، و تاریخ اندیشه روشنفکری در ایران

کتاب روشنفکران ایرانی و مسئله زبان به شکلی عمیق و جامع، سیر تحول نگاه روشنفکران ایرانی به مقوله زبان را از دوران قاجار تا عصر حاضر به تصویر می‌کشد. دغدغه اصلی این اثر، تبیین چگونگی تغییرات درک از زبان از رویکردی زبان‌شناختی و ابزارانگارانه به نگرشی فلسفی و هستی‌شناسانه است.این کتاب نشان می‌دهد چگونه روشنفکران ایرانی، در بزنگاه‌های تاریخی مختلف، از ستایش زبان فارسی به عنوان نماد هویت ملی تا نقدهای بنیادین به جایگاه و نقش آن در بازتولید گفتمان‌های قدرت و اندیشه‌های فلسفی، حرکت کرده‌اند.

موضوعات اصلی مطرح‌شده در کتاب:

زبان به عنوان بازتاب تمدن نوین در دوران قاجار، ارتباط میان زبان، ناسیونالیسم و هویت در دوران رضا شاه، رویکردهای مارکسیستی به زبان و روایت‌های اصالت فرهنگی در دوره پهلوی، دیدگاه‌های فلسفی درباره زبان تحت تأثیر اندیشمندانی چون افلاطون، نیچه، هایدگر، دریدا و دیگران

برای دیدن شرح کامل خبر به لینک زیر مراجعه فرمایید:

https://tarh-e-no.ir/product/%d8%b1%d9%88%d8%b4%d9%86%d9%81%da%a9%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%88-%d9%85%d8%b3%d8%a6%d9%84%d9%87-%d8%b2%d8%a8%d8%a7%d9%86/